Een dagje Amsterdam

Een dagje Amsterdam.

We beginnen de dag met een vroege duik naar een schitterende verloren gouden armband.
Duikvergunningen geregeld voor de dag, Politie nog even op de hoogte gebracht en ook de Boa’s weten dat we bezig zijn.

We komen aan op locatie en zetten alles op zijn plaats, duikvlaggen, boeien en vaste lijn naar het verloren punt.
Lijnmeester Peter stapt op de boot waar het armbandje naast is gevallen.
Ik, Martin ga langzaam te water en geef signaal ok.
Een bodem check en direct stuit ik op een drietal fietsen…..
Ja, we zijn weer in Amsterdam dat is duidelijk.

Geen verplaatsing van de spullen want ook dan is de kans van het verplaatsen van de armband aanwezig.
Met zeer veel rust en vertrouwen gebruik ik voor deze klus de Mi-6 pinpointer en zoek cm voor cm de bodem af.
Na 25 minuten even bellen met de eigenaar van de verloren armband om de details nogmaals door te nemen.
Helaas, geen gehoor, de eigenaar van de armband ligt nog te slapen.
Foto’s nogmaals bekeken, ja we zoeken echt op de juiste plek.

Iets verder van de boot af start ik opnieuw, geen zicht dus alles op gevoel.
Even slaat mijn hart over, een rond item waar mijn vinger in past, uh ik zocht toch een armband.

De ring stop ik in mijn zak en ga verder, nog geen 5 minuten later heb ik de mooie armband in mijn handen.
Ik stuur de eigenaar alvast wat foto’s dan wordt hij in ieder geval lekker wakker.

Een Amsterdamse knelring is ook een ring.

Druk als ik ben vergeet ik de ring en ben alle spullen samen met Peter weer aan het opruimen, als ik ineens denk o ja, ik vond ook nog een ring..
Ja een mooie geel gouden (knel ring van koper) ligt in mijn handen en ik begin te lachen.
Het gevoel onderwater was beter als boven water.

Ik hoor wat appjes binnen komen maar we ruimen eerst de spullen op,

We gaan naar locatie 2 en daar zie ik dat de eigenaar van de armband heeft gereageerd en is dolblij net als wij.

Duik locatie twee en drie in Amsterdam

We gaan op de nieuwe locatie opzoek naar een verloren bril , die is met een concert in het water gevallen, het duurt niet lang en we hebben hem gevonden….
Oh nee, de eerste, tweede, derde, vierde, en vijfde bril waren niet de juiste.
Uiteindelijk was de zesde bril de juiste.

De bril afgegeven in het Pulitzer hotel en door naar locatie drie.

Een telefoon met foto’s en video’s zonder backup van een stel toeristen.
Martijn en Jack hadden al een poging gedaan met de magneet helaas zonder succes.

We zijn op locatie en bereiden ons weer voor, soms duurt het voorbereiden langer dan de zoektocht.
Afdalen en zoeken, ik voel een telefoon, maar deze voelt niet als een iPhone, ik stop hem in mijn zak, weer een telefoon yes een iPhone … maar niet de juiste.
Opnieuw langs de wand speuren en ja deze voelt glad, en nieuw weeehhhhoooo.

Ik bel op en krijg de dame aan de lijn ze is in extase.
De vraag is of we wellicht hem zouden kunnen brengen want morgen gaan ze terug naar India.
We vragen waar ze zijn en ik moet lachen ze zijn in ROTTERDAM das lekker, op de terugweg geven we die even af.

De vierde, vijfde en zesde duik locatie voor vandaag in Amsterdam

Volgende locatie, ja je leest het goed we zitten niet stil, een zaklamp met een twist in het water gevallen, het verhaal hier achter laten we achterwege.
Maar de zaklamp willen we graag terugvinden voor de beste heer.

Op deze locatie komen we graag wat een schitterende ambiance wat een mooi terrein.
Het Scheepsvaart museum, hier hadden we echter niet alles op orde.
Een fout bij de planning en dus ook bij mijzelf iedereen had toestemming verleend, alleen was in de mail het scheepsvaart museum niet meegenomen.
Na even wat oponthoud krijgen we toestemming en ook de directe gegevens voor de volgende keer dat we er moeten zijn, waarvoor dank aan alle partijen.

Even zoeken maar nergens is deze lamp te vinden, uiteindelijk bleek de eerste locatie verkeerd en moesten we 10 meter verplaatsen toen hadden we de lamp snel gevonden.
De eigenaar gebeld, zijn vraag was of we de lamp afkonden geven aan zijn vriendin werkzaam bij Friendship Amsterdam op de Oudezijdsvoorburgwal.

Hoe dan??

Toeval bestaat niet, onze volgende duik is exact op de plaats waar we de lamp kunnen afgeven.
Een Cartier zonnebril werd verloren tijdens het instappen bij de boot, een cadeau van haar ouders.

Schaamte en verdriet werd omgetoverd in geluk toen ze hoorde dat we hem hadden gevonden.
We willen het water uitgaan als een van de medewerkers vraagt of we kunnen kijken of zijn telefoon te vinden is.

zijn telefoon was al meer dan een maand geleden verloren, maar ach nu we er toch zijn..
Ook die was weer snel boven water, het ongeloof was nog groter dan zijn vreugde hahaha.
We kregen wat te eten en drinken aangeboden wat een leuke plek is dit toch ook.
We duiken er altijd met veel plezier.

We gaan naar de overkant van de gracht, waar Bulldog cafe al zit te wachten op onze duikkunsten.
Van afstand worden we gadegeslagen door wat toeristen die al een aardig slokje op hebben.
Er wordt wat geroepen maar niet echt verstaanbaar.

Alles klaar en door, ja hoor ook hier klaar binnen enkele minuten.
Het gebrabbel van de overkant werd een luid applaus, zo leuk om te zien.

Klaar in Amsterdam, op naar Rotterdam en dan naar Schiedam

Zo vordert de dag verder met successen de telefoon weer terug bij de eigenaars in Rotterdam

En nog een laatste klus in Schiedam, en laat dat dan net de enige zijn die op die dag niet lukt…..
Een beetje teleurgesteld maar na 12 keer een succes op 1 dag mag er best wel eens een misser inzitten.

Zeker als je weet dat op de locatie en de handelingen die er voor onze komst zijn verricht nou niet al te best waren.

Maar blijft toch een klein katertje ter afsluiting van de dag.

Een mooie en gezellige dag met vader en zoon startend in Amsterdam rijdend naar Rotterdam eindigend in Schiedam en als laatst huiswaarts naar Spijkenisse.