Gevallen in de Leidsegracht.

Gevallen in de Leidsegracht.
Zondagochtend om 9:30 uur naar Martin om wat spulletjes voor Martijn mee te nemen.
Rond 10 uur op naar Velzen Noord om Martijn op te gaan halen voor weer wat duikklusjes in Amsterdam.
Na een bak koffie bij Martijn om 11:30 uur richting Amsterdam.

Na een geslaagde eerste opdracht op naar de tweede en een onverwachte derde duikklus.

Mevrouw (Tonny) was gevallen in de Leidsegracht,

Terwijl wij aanstalten maakte om Sema te gaan helpen gebeurde iets onverwachts.
Martijn trok weer zijn uitrusting aan, boeien te water en de Alpha-vlag uit.

Druk bezig komt er een montere oudere dame stevig aangelopen “wat wij gingen doen, vroeg zij op een zeer geïnteresseerde toon en houding”.
Mevrouw (Tonny) had ons vanuit haar prachtige grachtenpand aan de overzijde van de gracht gadegeslagen en besloot om op onderzoek uit te gaan en kwam zodoende bij ons aan.

Sema vertelde mevrouw dat haar geërfde ring in de gracht licht en dat wij van de stichting Gevonden-verloren zijn en dat wij gaan proberen
de ring weer boven water proberen te krijgen.

Zie ook https://oud.gevonden-verloren.nl/dierbare-ring/de-nachtmerries-van-sema/

Toeval of toch niet, mevrouw was namelijk een aantal weken ervoor voor haar huis in de Leidsegracht gevallen.

Als of het zo moest zijn, mevrouw had onze stichting, een aantal weken eerder, ook voor hulp geprobeerd te bereiken.
Maar ergens is daar iets mis gegaan.

Mevrouw was namelijk een aantal weken ervoor voor haar huis in de Leidsegracht gevallen. Gelukkig zonder letsel.
Maar verloor wel daarbij haar dure bril en fietssleutel.
Haar vraag was of we haar misschien ook zouden kunnen helpen. Natuurlijk, we zijn er toch.

Mevrouw bood ons direct een lange uitschuifladder aan zodat Martijn makkelijker in en uit het water kon komen.
Dankbaar voor dit aanbod liep Peter mee om de ladder bij haar woning aan de overzijde van de gracht op te halen.

Na de zoektocht van Sema op naar de overkant van de gracht.
Omdat de locatie daar precies bekend was was het een kwestie van minuten dat Martijn de bril had gevonden. Tijd voor een grapje.

Sema gevraagd of zij aan mevrouw wilde gaan vragen of zij nog eenmaal de locatie van haar val in de gracht wilde komen uitleggen.
Sema speelde het leuk mee en belde bij mevrouw aan en wilde haar meenemen.
Maar mevrouw vroeg eerst naar het resultaat van de ring en was zo blij voor Sema dat het aan de andere kant van de gracht allemaal te horen was. Wat een meelevendheid, prachtig om mee te maken.

Na uit geknuffeld te zijn gingen beide dames naar de kadekant.
Martijn, allang in het bezit van de bril, bleef door vragen, was het hier, welke kant viel u op en uiteindelijk die grijns van Martijn, was het deze dan?

Nog even doorgezocht en de fietssleutel kwam ook weer boven water.

Opruimen, auto ophalen, inladen en de auto verderop weer even parkeren want de ladder moest ook nog terug.

Martijn en ik brachten de ladder bij mevrouw terug maar werden uitgenodigd voor een sanitaire stop, een drankje en een heel leuk gesprek met de dames. Mevrouw is mantelzorger Zij is 82 jaar en haar vriendin die zij verzorgd is 85. Prachtige verhalen over het wonen aan de Leidse gracht en een stukje historie van de dames.

Uiteindelijk namen wij afscheid. Wij van gevonden-verloren zijn ten alle tijden welkom voor een sanitaire stop of het gebruik van de ladder.
Hoe fijn kan dat zijn.

Nog niet eens het feit dat alle opdrachten van zondag geslaagd zijn hebben Martijn en ik die dag een fantastisch gezellige en leuke dag beleefd die ons altijd zal blijven bijstaan.

Wat fijn voor ons om als vrijwilligers bij deze mooie stichting te mogen zijn.

Ook onze dank aan alle instanties die het mogelijk maken om vergunningen, vrijstellingen en dergelijke te verstrekken om dit allemaal te kunnen doen.