Romé werd geduwd en haar bril viel in de sloot.

Het verslag van familie van Nugteren
Vandaag werd ik gebeld door mijn dochter, totaal overstuur.
Na school bij de sloot werd Romé geduwd en haar bril viel in de sloot.
Zij heeft een behoorlijke oogafwijking, dus ze zag de bui al hangen.
Geen reserve en de wetenschap dat een bril niet dezelfde dag klaar is.

Paniek om het verlies van de bril van Romé.

Ik ben naar de brandweer Spijkenisse gereden en hun wezen mij op deze groep, stichting gevonden-verloren.nl.
Ik heb gebeld maar Martin was zelf in Rotterdam maar zou terugbellen als hij weer in Spijkenisse was.
Het was spannend.

Waden naar de bril van Romé in de sloot.

Hij belde terug en we gingen richting de sloot. Echt donkere drap.
Martin kwam net uit het ziekenhuis en mocht niet duiken.
De sloot was niet heel diep, dus ging hij waden.
We moesten er rekening mee houden dat als de bril of niet gevonden werd, dat het maandag werd door het niet nu niet mogen duiken.
Het geduld waarmee deze lieve man de sloot doorging, ongelooflijk.

In mijn hoofd gaf ik het op een gegeven moment op.
Mijn dochter had al een paar keer voorgedaan hoe de bril viel.
Nog een laatste maal, vraagt Martin.
En ja, met deskundigheid, vakmanschap en kennis kwam daar haar bril boven water.

Wow, wow, wow

Ik begon te gillen, want ik wist hoe verdrietig zij was en de hoofdpijn die ze op dat moment al had.
Gewoon wow wow wow, ik kan niet anders zeggen.
Wij zijn jou eeuwig dankbaar en dat er mensen zoals jij zijn!!
Notabene op de verjaardag van jouw dochter

Romé en ik zijn Martin dankbaar

Liefs familie van Nugteren