Diepbedroefd en met de handen in het haar.
Diepbedroefd en met de handen in het haar.
Een telefoontje waar de paniek in te horen is.
Erfstuk verloren in Schiedam.
Moeders is kortgeleden overleden en een dierbare ring, ooit van haar gekregen, ligt op de bodem van de sloot.
“Kunnen jullie helpen? Zijn jullie wel betrouwbaar? Is er wel kans van slagen? Wat moet ik nu doen?”
Rustig maar beste man, alles komt goed. Hij is diepbedroefd wantrouwig en zit met de handen in het haar. Laten we eerst eens beginnen bij het begin…
Gevonden-verloren stelt de diep bedroefde en ongeruste man eerst gerust.
Al gaande het gesprek wordt de paniek minder en komen we stapjes dichter bij de oplossing.
Kunt u even het aanvraagformulier invullen dan komen wij zo spoedig mogelijk naar u toe.
“Hoeveel dagen duurt dat ongeveer? Kan dat wel met deze kou?”
We zijn er ongeveer over een uur!
Wanneer zijn droefheid en paniek omslaat in verbazing en hoop.
Patrick, vaste hulp bij spoedklussen, staat binnen 5 minuten in de startblokken en heeft er zin in.
Politie en gemeente zijn direct op de hoogte gebracht omdat het naast de begraafplaats is gebeurd.
Gelukkig geven beide direct akkoord, al vinden ze het bijzonder dat we in dit weer, in de kou en donker, mensen vrijwillig helpen.
Het blijft ons als vrijwilligers verbazen waarom dat bijzonder is. Mensen helpen doe je vanuit het hart!
We zijn vertrokken en zijn al snel ter plaatse, het is nog even zoeken waar we precies moeten zijn.
Maar daar komt hij aangefietst en brengt ons naar de plek des onheils.
NU SCHRIKKEN WIJ EVEN!
Het zou gaan om een kleine sloot van maximaal 1 meter diep.
We zien hier een water wat ons doet twijfelen hieraan.
We gaan eerst even kijken op de brug en geven aan dat als de sloot te diep blijkt dat we dan zullen moeten terugkomen om te duiken.
Eerst kijken hoe het gebeurd is en waar de ring zou moeten liggen.
Het verhaal aangehoord en het droogpak wordt aangetrokken, even verbaasd reageerde hij, oh je gaat wel even kijken?
We lachen en antwoordden “uiteraard”.
Eigenlijk ligt hij aan de andere kant van de brug, maar wist niet of ik dat wel moest zeggen.
Oké, het vertrouwen is er nog niet maar dat komt vanzelf zegt Patrick.
Ik dacht exact hetzelfde!
Patrick laat voorzichtig een touw zakken met een zware haak, en kijkt hoe diep het is.
Hij begint te lachen nog geen 75 cm diep zegt hij!
Eerst zien dan geloven zeg ik, oké dit ziet er veel belovend uit.
Voorzichtig te water, eerst de waadschep de grond in kijken wat er gebeurt.
Direct voel ik dat er veel slib ligt en ik besluit daarom zeer langzaam te water te gaan.
De diepte is inderdaad max. 1 meter. Het slib eronder is zoveel dat ik waarschijnlijk direct vastzit als ik zou gaan staan.
Het is dus altijd van groot belang eerst te kijken en te controleren. Stel je zou hier zomaar de sloot ingaan met een waadpak heb je een groot probleem!!
Langzaam op knieën vooruitschuivend over het slib. Door zo een groter draagvlak te creëren zak je dan niet al te ver weg!
Met de Minelab CTX3030 scan ik elk stukje langzaam voor mij uit, zodat ik niets verder weg het slib in kan duwen.
Het wordt heel snel heel koud wanneer mijn droogpak niet meer droog blijft en er bij mijn kruis water naar binnen komt.
Duidelijk aanwijzingen zijn belangrijk, al ben je bedroeft en zit je met je handen in het haar.
Nogmaals vraagt Patrick alles en wordt het ons helemaal duidelijk dat de ring in een gebied van 2 bij 4 moet liggen.
Gelukkig ligt er zeer weinig troep en zijn er maar enkele signalen hoorbaar.
Onderweg kom ik een fiets tegen, een sleutelbos, een blikje Red bull en dat is het.
Steeds wordt door de eigenaar aangegeven dat de ring verder van de brug moet liggen. We luisteren hiernaar, maar denken eigenlijk dat de ring te zwaar is en dichterbij zou moeten liggen.
Dit was weer een klassiek verhaal van de eendjes voeren.
Verder weg gezocht op aanwijzen van de eigenaar, maar geen signaal en dus terug naar de brug.
Een hoop ijzer bij elkaar en ineens hoofdpijn van een knallend signaal!
Diepbedroefd en handen in het haar maakt plaats voor blijdschap, opluchting, verbazing een hoop emoties.
Wat blijft dit toch mooi om te doen en om de intense blijdschap te zien!
In het water voel ik de ring in mijn handen.
Wat een dikke gouden ring.
Langzaam naar de kant dwars door het slib.
De kou lijkt verdwenen door de blijdschap en trots die ik voel, weer een geslaagde opdracht Yes!!
Patrick hoor ik al zingend dichterbij komen, en zegt een paar keer “ik zei het toch, vertrouwen houden, vertrouwen houden”.
Eenmaal aan de kant is te zien wat de ring teweegbrengt. Blijdschap verdriet, opluchting, verbazing een hoop emoties die even te veel worden.
De tekst “GVD ik hou van je m’n jonguh” zal ik nooit meer vergeten deze heeft een plek in mijn hart, voor altijd.
Na wat foto’s te hebben gemaakt besef ik me ineens weer dat mijn pak vol water staat en het toch best koud is.
Snel even omkleden en dan kunnen we verder kletsen.
De verbazing is nog steeds aanwezig bij hem.
We vertellen hem “ring verloren tijdens de eenden voeren” staat met stip op nummer 1 met meest verloren ringen in het water.
Ineens schrikt hij en zegt maar ik heb helemaal geen geld bij me.
Patrick en ik beginnen te lachen daar gaat het toch niet om. Het gaat erom dat je je ring terug hebt die blijdschap zien is veel mooier dan die 10 euro.
En blij is hij!
Hij staat erop dat we een tikkie sturen, en wil ook nog doneren naar de stichting.
Uiteindelijk alle spullen ingepakt.
Ook bij de politiemeldkamer hebben we ons weer netjes afgemeld, waar ook wederom de verbazing te horen was.
Een schitterende zoektocht en waar we weer een mooi mens hebben ontmoet en een ook mooie zoektocht hebben gehad!
Op weg naar een nieuw avontuur.
Prachtige, emotionele opdrachten uitvoeren met onze mooie stichting.
Hier doen wij het als stichting voor!!
Help ons mee en deel onze berichten!
Via deze link heeft u alle sociale mediakanalen in 1 x bij de hand:

Volg ons op Youtube, Instagram en Facebook

“Onze passie, uw geluk”.