Het avontuur "de trouwring"! - Stichting gevonden-verloren.nl

Het avontuur “de trouwring”!

Het verslag van Wim

Het is maandag avond 12-6-2023 20:22 uur.
De telefoon gaat, “Hoi Wim groot Ammers ligt toch bij jou in de buurt “? Zoeken naar een trouwring.
Ik zeg, “ja ik had net je bericht in de whatsapp groep gelezen maar je bent mij voor”.
De mensen zijn daar nog en hij is nog geen uur of zo geleden verloren.

De trouwring is verloren in de Lek

Ik besluit de rit van ongeveer 40 minuten er op te wagen en hoop dat als ik daar aankom, nog voldoende licht te hebben om in de Lek te kunnen zoeken.

Eenmaal aangekomen bij de plek wordt ik bij de pont opgehaald door de persoon die de trouwring is verloren.
Hij verteld mij dat ze in het water nog een balletje hadden over gegooid en dat hij de trouwring achter de bal aan had zien gaan.
Het is een grote witgouden trouwring welke vrij breed is, maar de vraag is nu waar in het water zal hij liggen.

Op het moment dat ik het water in wil gaan komt er een binnenvaartschip voorbij varen en deze trekt het water zeker 2 meter van het strand af.

Ik hou er rekening mee op het moment dat ik in het waad pak het water instap.

Ik vraag of de persoon die de ring is verloren even mee wil lopen zodat ik op ongeveer de goede plek uitkom.
Het water staat even laag omdat er weer een schip voorbij komt, daarna is het een golfzwembad.

Hoe zou die ring het onderwater doen vraag ik mijzelf af

Met die stroming kan hij inmiddels al een stuk dieper of juist ondieper liggen.
Het eerste signaal dat ik uit het water vis is een stuk vislood, ik kon aan mijn detector zien dat hij op de bodem lag en niet diep in het zand.
Bij het tweede signaal pak ik even mijn andere detector, deze heeft een kleinere schotel en daarmee is het makkelijker om het geen wat er op de bodem ligt ook in de waadschep te scheppen.

“Is het de ring vraag de eigenaar”?
Helaas is het een bijvangst van € 0,50, goed in de tas en op zoek naar het volgende signaal.
Het lastige is altijd dat iedere ring weer anders binnenkomt op de detector.

Gelukkig zie ik op deze metaaldetector wel of het geen wat onder de schotel ligt iets van ijzer is of juist bestaat uit een zuiver metaal.
De eigenaar is ondertussen met mijn andere detector aan het zoeken en hij roept mij omdat hij een piep hoort.
Ik kan hem al vlot vertellen dat dit niet de ring is.
Ik zoek het gebied verder af door baantjes te trekken en al vlot kom ik in de buurt waar hij had gestaan toen hij het balletje had gegooid.

In de schep schittert de trouwring.

Ongeveer 10 a 15 meter daar vandaan krijg ik een heel mooi laag signaal en de detector geeft een mooie ronde stip weer.
Daarnaast zie ik op het scherm dat het op het zand moet liggen.
Ik zet mijn voet tegen de schijf en schep, helaas mis maar het signaal is er nog dus ik neem de andere detector weer even over met de kleine schotel.
Die beweeg ik over mijn voet en daar is de piep, ik druk de schotel omlaag, zet de schep tegen de schotel en schep.

Ik controleer of het nog op de grond ligt nee dus moet het in de waadschep liggen. Ja daar zie ik een dikke ring schitteren.

Ik neem de eigenaar mee naar zijn inmiddels aangekomen bruid en geef haar de ring zodat ze hem nog een keer om de ring van haar kersverse echtgenoot kan schuiven.

Eigenlijk deden we dat stukje van de ceremonie in het kort over.
U leest het goed dit echtpaar is pas op 24 mei 2023 in het huwelijks bootje gestapt.

Gevonden-verloren doet het gewoon

Ik ben blij dat ik met mijn hulp namens onze mooie stichting heb mogen bijdragen aan het terugvinden van de ring.
Helaas loopt het niet altijd positief af en vind ik ook wel eens een ring niet.
In dit geval waren we er heel kort na het verliezen bij en wist de eigenaar heel goed te vertellen waar de ring ongeveer zou moeten liggen.
Nu op naar de volgende hulpvraag.

Het prille bruidspaar heeft een verhaal van het avontuur van de trouwring voor op verjaardagen en als ze later oud zijn.

Een gevonden-verloren trouwring opdracht vanuit de ogen en ervaring van Jeanette, de vrouw van vrijwilliger Wim.

Zit met Wim in de tuin even wat tijd voor elkaar.
Dit gebeurt niet vaak.
Ik hoor een telefoon overgaan en zeg nog tegen Wim dat is die van jou.
Nee want mijn horloge geeft geen melding.
Toch gaat hij even kijken.
Hij kon het bericht nu vast en zeker wel goed lezen.

Het is een melding en vraag van gevonden-verloren.nl
Na overleg met Richard gaan wij op pad naar het avontuur van de verloren trouwring.

Samen met Wim naar het avontuur van de trouwring

Wim vroeg namelijk of ik mee wilde gaan.
Dus hup in de auto en op naar Groot Ammers naar het bruidspaar wat nog in hun witte bruidsweken zit.
Want ze zijn 24 mei 2023 getrouwd.

Aangekomen duikt Wim in zijn waadpak en zien wij de jongeman aan komen lopen die om hulp heeft gevraagd.
Is heel behulpzaam en helpt mee met wat attributen te dragen en terwijl we naar de locatie lopen legt hij de situatie uit.

Het is er heel gezellig met veel jongelui die genieten van de zwoele zomerse avond.
De zon begint al onder te gaan dus de tijd begint wat te dringen.

Wim gaat aan de slag en de jongeman helpt gestaag mee en zijn vriend ook.
Maar het water is toch wel fris aan het worden en de stroming is sterk bij de pont en het vaarverkeer wat langs komt.

En na een poosje krijg ik in de gaten dat er wat is.
Dus ik begin met filmen.
Daarbij loop ik met spijkerbroek nog aan het water in en haal een nat pak zoals ze dat dan zeggen.

En ja hoor Wim roept het prille bruidspaar bij hem en vraagt ze in de waterschep te kijken.

Op het filmpje is hun reactie te zien als ze “de trouwring” zien schitteren in de schep.

Wat is hun reactie leuk en wat een blijdschap.
Wat is het hun gegund want na 19 dagen al je trouwring verliezen is toch wel heel snel en heel sneu.

Nog even napraten en proosten dat het gelukt is.
Terug naar de auto gegaan en daar nog wat laatste fotootjes gemaakt.

En dan gaan wij weer terug naar Haaften.
Het prille bruidspaar heeft een verhaal van het avontuur van de trouwring voor op verjaardagen en als ze later oud zijn.

Weet je nog….
Opa verloor op een gezellige zwoele zomeravond na 19 dagen getrouwd te zijn ” zijn rouwring“!……, wat een avontuur was dat.