Lekker suppen met collega’s.

Het is mij gelukt: binnen het jaar mijn trouwring verliezen! Wat een prestatie!
Maar in werkelijkheid natuurlijk erg vervelend.
Wat begon als een leuk uitje met mijn werk – lekker suppen met collega’s over de Oudegracht in Utrecht – eindigde in een slechte herinnering.

Trouwringen suppen niet, …die zinken.

Niet omdat ik tijdens het suppen in de Oudegracht ben beland maar omdat mijn trouwring van mijn vinger gleed toen ik weer op mijn sup probeerde te klimmen.

De dag erna heb ik op aanraden van collega’s meteen contact opgenomen met stichting gevonden-verloren.

Omdat zij erg druk zijn (kennelijk zijn er meer mensen die niet zorgvuldig omgaan met hun trouwring of andere kostbare spullen), zijn er twee duikers uit België, Danny en Geert, naar Utrecht afgereisd om mij te helpen.

Hoe dan???

Eén aan de kant om het bootverkeer in de gaten te houden en één in het water.

De duiker lag nog geen halfuur in de gracht of ik kreeg al te horen; ga maar alvast filmen, ik heb goed nieuws’.
En daar kwam hij boven met ring en nog wat troep van de bodem.

Mijn eerste reactie: “hoe dan!”

Ontzettend knap dat ze mijn ring teruggevonden hebben.
Dat was wat mij betreft toch zoeken naar een speld in een hooiberg en dan ook nog eens in het donker.

Complimenten aan de duikers van team België van stichting gevonden-verloren!

Vanaf nu kijk ik terug op een mooi verhaal in plaats van een slechte herinnering!