Welkom op de media- en nieuwspagina van 2024

  • Rob en Martin voorkwamen verdrinkingsdood meisje

    Rob en Martin voorkwamen verdrinkingsdood meisje

    Rob en Martin redden afgelopen weekend een meisje van de verdrinkingsdood in verraderlijk stromend water. Daarna riepen ze de overheid bezorgd op een waarschuwingsbord te plaatsen bij dat geregeld drukke strandje: 'Mensen hebben geen idee, en dit gaat een keer mis!' Inmiddels is duidelijk: zo'n bord gaat er niet komen.
  • Sportduikers redden het leven van een meisje

    Sportduikers redden het leven van een meisje

    De een had nog nooit zo hard gezwommen, de ander nog nooit zo hard gerend. Sportduiker Martin van Hees en zijn buddy Rob Ousen, van de website gevonden-verloren.nl, redden afgelopen zondag het leven van een tienermeisje. Daarmee haalden ze de uitzending van Hart van Nederland. Nu zoeken ze naar het meisje om het gebeuren af te sluiten. Duikersgids Support Team: Martin van Hees. Elk jaar updates topduikstekken en nieuw ontdekte duikplaatsen. Duiken in Nederland.Wat afgelopen zondag de zoveelste zoektocht moest worden naar een ring, werd een spectaculaire reddingsactie die de twee duikers niet snel zullen vergeten. Net als ze willen stoppen met zoeken in het donkere water van het Wantij in Dordrecht, zien ze hoe een meisje kopje onder gaat en meegesleurd wordt door de stroming van de vaargeul. De mannen bedenken zich geen moment. Rob duikt achter het meisje aan, terwijl Martin langs de kant mee rent. De een had nog nooit zo hard gezwommen, de ander nog nooit zo hard gerend. Even raken ze het meisje helemaal kwijt, maar uiteindelijk lukt het om haar weer veilig aan de kant te krijgen. Toch had het maar een haar gescheeld of het was heel anders afgelopen. Eenmaal op het droge bedankt het meisje de mannen meerdere keren en vertrekt ze met haar vrienden. Daar sta je dan verbaasd en verbouwereerd. De reddingsactie blijf niet onopgemerkt. De mannen halen de uitzendingen van 112 Vandaag en Hart van Nederland. Toch voelt het niet afgerond. "We weten niets van het meisje," aldus Martin. "We zouden haar graag nog ontmoeten voor een beetje nazorg en een gesprek met haar ouders." De ring werd niet gevonden. De zoektocht richt zich nu op het meisje. Wie meer weet, laat het ons weten zodat we de redders en het slachtoffer met elkaar in contact kunnen brengen!
  • Meisje verdrinkt bijna, Rob en Martin zijn er op tijd bij

    Meisje verdrinkt bijna, Rob en Martin zijn er op tijd bij

    foto: Mitchell van Hees, Martin van Hees, en Robert-Jan Ousen (vlnr) waren op zoek naar een verlovingsring maar redden een meisje uit het Wantij van de verdrinkingsdood. © Killian Lindenburg Ze doken het water in voor een verloren verlovingsring, maar redden daar zondag nog iets veel kostbaarders: het leven van een kind. Rob Ousen (48) heeft ‘van zijn levensdagen nog nooit zo hard gezwommen’ en Martin van Hees (46) nog nooit zo hard gerend. ,,We zagen haar koppie steeds vaker onder water verdwijnen in die stroming, tot we haar helemaal niet meer zagen. Als we een paar seconden later waren geweest...” Amy van den Berg 23-07-24, 08:30 Laatste update: 08:44 foto:
  • Ze zochten naar verlovingsring in water, maar zien meisje in nood

    Ze zochten naar verlovingsring in water, maar zien meisje in nood

    Door AD/Amy van den Berg. Ze doken het water in voor een verloren verlovingsring, maar redden daar zondag nog iets veel kostbaarders: het leven van een kind. Rob Ousen (48) heeft 'van zijn levensdagen nog nooit zo hard gezwommen' en Martin van Hees (46) nog nooit zo hard gerend. 'We zagen haar koppie steeds vaker onder water verdwijnen in die stroming, tot we haar helemaal niet meer zagen. Als we een paar seconden later waren geweest...'
  • Deurnese Gijsbert Zijpveld helpt met zijn metaaldetector mensen die alle hoop verloren hebben

    Deurnese Gijsbert Zijpveld helpt met zijn metaaldetector mensen die alle hoop verloren hebben

    Deurnese Gijsbert Zijpveld helpt met zijn metaaldetector mensen die alle hoop verloren hebben 20 maart 2024 door Puck Schmitz Met je hobby iemand helpen die alle hoop verloren heeft. Dat is wat Gijsbert Zijpveld zo mooi vindt aan zijn vrijwilligerswerk bij Stichting Gevonden-Verloren. Met zijn metaaldetector zoekt hij op de meest uiteenlopende plekken naar verloren spullen. Al jaren als hobby, inmiddels vier jaar voor de stichting. “De maatschappij is tegenwoordig al best hard, dus door twee uurtjes van huis te gaan om iemand te helpen en geluk terug te geven vind ik mooi,” zegt Gijsbert. Hij had de stichting al vaker opgezocht en voorbij zien komen. “Toen heb ik uiteindelijk zelf de stoute schoenen aangetrokken en ze benaderd of ze vrijwilligers nodig hadden.” En dat bleek het geval. In de regio Deurne was er nog niemand actief voor de stichting. Na het invullen van een formulier en een sollicitatiegesprek kon Zijpveld dan ook meteen aan de slag. “Iedereen kan zoeken met een metaaldetector, maar goud en zeker geelgoud is een lastig metaalsoort om te vinden. Je moet expertise hebben.” Vijftig vrijwilligers Binnen de stichting heeft iedere regio eigen vrijwilligers: van Groningen tot Limburg. De organisatie heeft als doel om per provincie twee tot drie vrijwilligers hebben die kunnen worden ingezet. In totaal zijn er inmiddels door Nederland een vijftigtal speurders actief. “Deurne en een straal van vijftig kilometer eromheen is mijn werkgebied. Dus dat zijn bijvoorbeeld ook plekken als Helmond en Eindhoven.” Veel mensen uit de regio denken dat de vrijwilligers helemaal uit Spijkenisse komen om te zoeken omdat de stichting daar is opgezet. “Het heeft nog niet zo’n bekendheid hier in de buurt. De naamsbekendheid in de gemeente Deurne mag zeker omhoog en wat extra aandacht is dus nooit weg”, aldus Gijsbert. Bij het zoekwerk zijn de vrijwilligers vaak alleen op pad. Al zijn er af en toe ook projecten met andere collega’s. “Dat kan één andere collega zijn, maar ook een groepje. Zo assisteren wij ook politie en brandweer met uiteenlopende zaken. Dat zijn vaak gebeurtenissen met niet zo’n goede afloop. Nabestaanden willen echter toch graag bepaalde dingen terug hebben. Dan gaat bijvoorbeeld een groep van zes vrijwilligers zoeken.” ‘Bling bling’ ‘En wat is dan het mooiste dat je ooit gevonden hebt? Dat is een vraag die Gijsbert regelmatig krijgt te horen. “Mensen denken vaak dat iets met veel ‘bling bling’ is of iets groots het mooiste is. Voor mij zit het eerder in een ring van nog geen twintig euro, maar waar een emotionele waarde achter zit. Bijvoorbeeld vanwege het overlijden van een familielid. Dat is met geen twintig miljoen te betalen,” legt Zijpveld uit. Zo heeft Gijsbert eens voor een meisje van 17 gezocht naar een ring die ze verloor tijdens een scooterritje. “De ring was van haar overleden moeder, maar paste niet goed. Tijdens de rit merkte ze dat het sieraad afgleed en uiteindelijk weg stuiterde.” De ring raakte zoek op een fietspad met aan twee kanten een berm en met aan de ene kant een sloot en aan de andere kant een drukke weg. “Na een uur of vier veel schroefjes en andere rommel te hebben aangetroffen, vond ik uiteindelijk de ring. Zelf had ze alle hoop opgegeven. Toen ik haar ring vond, zag ik dat het meisje door de grond zakte. Ze dacht dat ze het laatste stukje van haar moeder kwijt was. Dat is in geen geld uit te drukken. Het mooiste is de dankbaarheid van de mensen als je iets van hen terugvindt. Dat is de voornaamste reden waarom vrijwilligers dit doen. Die verschillende emoties zijn met geen pen te beschrijven.” Honderd procent zeker De Stichting kent volgens Gijsbert een groot slagingspercentage van ruim tachtig procent. Inmiddels zijn er ruim zesduizend voorwerpen terug gevonden. Vaak wordt in eerste instantie de route nagegaan van waar iemand is geweest. Op die manier kunnen vrijwilligers inschatten of ze het voorwerp kunnen terug vinden. Er zit verder geen tijdslimiet verbonden aan hun zoekacties. “Als wij er honderd procent zeker van zijn dat we er alles aan hebben gedaan wat binnen onze kennis en kunde ligt, stoppen we. En dan is het voorwerp negen van de tien keer ergens anders verloren geraakt.” Meer informatie vind je op gevonden-verloren.nl. Foto’s: Gijsbert Zijpveld