‘Leuk’, dachten Florian en ik, nog even naar het strand van Rockanje op de vrijdagavond, lekker even het frisse zeewater in na een warme dag. Maar al na een paar minuten in zee ging het mis: daar ging mijn trouwring! Stom vergeten hem af te doen, en de vingers geslonken door het koude water. Ik voelde hem gaan maar toen was het al te laat. Zelf geprobeerd hem te vinden, maar dat bleek natuurlijk een verloren zaak. Wat was ik daar verdrietig over, en ik kon me wel voor mijn kop slaan dat ik vergeten was hem af te doen. Na wat online speurwerk van Florian, kwamen we terecht op gevonden-verloren.nl. Een stichting met vrijwilligers die zich inzetten om geliefde verloren objecten terug te vinden, met onder andere metaaldetectors die zelfs onder water kunnen. Niet geschoten is altijd mis, dus een melding gedaan. Al de volgende ochtend werden we gebeld, en die middag nog, op een gunstig moment in de getijdenwerking, stonden maar liefst drie mannen bij het strand om ons te helpen! Na bijna twee uur speurwerk in de brandende zon en soms bijna tot borsthoogte in het water, was het dan toch raak. Onvoorstelbaar, daar was mijn ring weer! Wat zijn wij de mannen van gevonden-verloren ongelooflijk dankbaar. Wij hadden de hoop al bijna opgegeven, maar zo gemakkelijk laten deze toppers zich niet uit het veld slaan. Wat een passie, inzet en expertise van deze ongelooflijk sympathieke mensen! Ik kreeg zelfs nog een lift naar huis, en wij kunnen ons geluk niet op dat hij terug is – en de volgende keer dat we naar het strand gaan, blijven de ringen veilig thuis. Heel, heel erg bedankt voor het vinden Ton!!
