Tranen van verdriet en blijdschap.

In de bloei van zijn leven verloor Marianne op 1 juli 2022 haar echtgenoot.
Enkele jaren daarvoor speelde zoonlief met de trouwring van zijn vader.
De ring op het nachtkastje laten draaien was een leuk spelletje, totdat deze op de grond viel en nergens meer was terug te vinden, tranen van verdriet.
Alles werd overhoop gehaald, in kieren en gaten werd gezocht.
Zelfs met een schoepenzaag gaten in de houten vloer gemaakt, maar de ring bleef onvindbaar, tranen van verdriet.

Verdriet, tranen, zoekservice, hoop en dan …. blijdschap.

De hulp van detector zoekservice stichting gevonden-verloren werd uiteindelijk op 13 september 2022 ingeschakeld.

Vrijwilligster Anita ging op 26 oktober naar Broek in Waterland.
Gewapend met pinpointers en endoscoop waar zij nog nooit mee had gewerkt.

Blijschap, maar hoe dan…

Achter het bed waren diverse gaten en kieren en we begonnen met de meest logische plek.
Een soort muizengat bij de muur met aan t eind een smalle gleuf naar beneden.
De endoscoop kon door de gleuf en de smalle ruimte werd afgezocht.

En warempel daar lag ie. Maar wat nu?

Het haakje wat aan de endoscoop gekoppeld kon worden gaf belemmeringen om door de smalle gleuf te gaan.
Maar de aangrenzende radiator kon aan de bovenkant open.
Via die kant kon de muizenkier via de zijkant worden bereikt en daarmee ook de gleuf naar beneden.

Teamwork

Het vasthouden van de camera links en via de radiator recht met een ijzeren haakje de ring bereiken was voor Anita niet mogelijk.
Maar zoonlief wilde dolgraag helpen.