Voorthuizen, van sporten naar stress!

Voorthuizen, van sporten naar stress!

Voorthuizen, van sporten naar stress!
Opdracht in de app op dinsdagavond voor Voorthuizen.

Lees het eerste verslag van Toon!

16 juni kwam ’s avonds de oproep binnen.
Ring verloren met het sporten in het gras.
Alle deelnemers van de sportles hadden op handen en knieën gezocht, maar niks gevonden.

 

17 juni rond 4 uur was ik ter plaatse.
Mevrouw had de ringen afgedaan voor het sporten, ze in haar broekzak gestoken, op het veld nog geconcludeerd dat ze er waren en bleek halverwege de les één ring verloren.
Dat is natuurlijk net altijd de belangrijkste ring die je echt niet kwijt wil raken (trouwring) en dan ook net voor een belangrijke dag.

Bijna 30 jaar getrouwd en je trouwring kwijt!

Zaterdag 20 juni waren zij en haar echtgenoot namelijk 30 jaar getrouwd. Die ring moet terug natuurlijk.
Gelukkig wist ik door het verhaal zeker dat de ring op het grasveld lag en dus ook dat hij teruggevonden zou worden.
Na een half uurtje nog geen ring te hebben gevonden kwam Richard helpen.
Hij begon aan de andere zijde van het veld.
Rustig zwaaiend, zonder een centimeter over te slaan, liepen we het veld af. Na ongeveer 15 min hield Richard de ring al triomfantelijk omhoog.
De eigenaresse was natuurlijk helemaal in de wolken, maakte direct foto’s en liet alle meelevende mensen om haar heen (de sporters, haar gezin en collega’s) weten dat het gelukt was.
Al met al kostte het nog geen uur werk om iemand weer enorm gelukkig te maken!

Lees hier het verslag van Richard,

Het kriebelt, maar erg ver weg en zou er pas rond middernacht zijn.
Toon meldt zich en die krijgt de opdracht.
Ik moet die dag in Amersfoort zijn en mijn werk loopt dit keer eens mee.
Ik kan eerder weg en ik bel Toon of hij het leuk vindt als ik ook kom.
Hij reageert enthousiast, dus ik ga richting Voorthuizen, kan ik meteen kaartjes afgeven.
Aangekomen is Toon al een half uur bezig met zoeken.
Toch nog een aardig veldje qua oppervlak.
Ik stel mij voor aan de opdrachtgeefster en we hebben het over ons mooie vrijwilligerswerk.
Ondertussen zoekt Toon gestaag verder.
De opdrachtgeefster vraagt of ik ook zelf zoek, wat ik uiteraard bevestig.

Ze vindt het vreemd dat ik niet meehelp zoeken en dus overleg ik met Toon, het is zijn opdracht tenslotte.
Hij vindt het vinden van de ring het belangrijkste, dus ik ga terug naar de auto om mijn spullen te pakken.
Ik begin aan de andere kant van het veldje te zoeken, zodat Toon en ik elkaar uiteindelijk tegen zullen komen.
Na twee banen te hebben gedaan krijg ik een mooi signaal, ik pak mijn pinpointer en pinpoint de precieze locatie.

Daar ligt een gouden ring, bingo!
Ik laat de ring op mijn geopende hand zien, de opdrachtgeefster is helemaal enthousiast!
“Echt waar?” zegt ze, ze kan het niet geloven.
Ze hebben de avond ervoor met 8 mensen op handen en knieën door het gas gekropen 2 uur lang en hem niet kunnen vinden.
En zo maakten we weer iemand erg gelukkig en had ze haar ring weer terug vak voor hun 29-jarig huwelijksjubileum.