Ik ben mijn zegelring verloren in Brabant Wanroij.

De mooiste opdracht van Gijsbert, tot nu toe.
Een paar weken geleden kwam er een mail binnen.
Jullie zijn mijn laatste hoop, kunnen jullie alstublieft helpen?
Ik ben mijn zegelring verloren in Brabant Wanroij.

De man deed een hulpvraag in verband een zeer dierbare zegelring die hij 2 jaar geleden was verloren in een naast
gelegen weiland aan huis.
De buren had een boom omgezaagd en de man ging de takken en stammen kort zagen en opruimen.
Meteen bij de eerst hoop takken die hij weg heeft gelegd, merkte hij op “heej mijn zegelring zit niet meer waar hij hoort”.
Dus zoeken en alles overhoop gehaald om de ring terug te vinden.
Maar wat hij ook deed zijn dierbare zegelring, met een flinke dosis emotionele waarde, was nergens te bekennen.
Door het hoge gras zeer moeilijk te traceren.

2 jaar later opzoek naar de verloren zegelring.

Nu 2 jaar verder en door verkoop van het huis met aangrenzende weiland bleef het aan hem knagen.
Het zal toch niet zo zijn dat hij zijn zegelring nooit meer terug zal zien.
En door de verkoop ook geen verdere mogelijkheid om de ring ooit terug te kunnen claimen of wat dan ook.

Via William van Detecorplaza Uden waar hij zelf een detector wilde huren na onze stichting verwezen.
Na wat over en weer plannen uiteindelijk op zondag 22 Mei 13:00 uur afgesproken.
In die tussen tijd had ik al verschillende keren, laat ik het maar 7e zintuig visioenen noemen, de zegelring in
mijn slaap voorbij zien komen.
Terwijl ik geen enkele foto’s van de zegelring gezien had wist ik eigenlijk wel vrij duidelijk hoe hij er uit moest zien.

In Wanroij aangekomen was ik blij dat ze vanuit de buren het stuk weiland kort er voor gemaaid hadden.
Ik pakte mijn spullen uit en had inmiddels leuk kennis gemaakt met de hulpvrager Gezan.
We gaan samen richting het weiland.
Ik reikte hem een aantal pionnen uit om hem het gebied uit te zetten waar hij denkt dat ik moet gaan zoeken.

Ik begon met zoeken en kreeg meteen al wat signalen en twijfelsignalen.
Bij deze twijfel signalen zet ik altijd een vlagje uit, zodat ik naderhand altijd deze plekken alsnog kan gaan controleren.

Een uurtje verder hoor ik de verloren zegelring.

Na een uurtje zoeken en vele twijfel- en goede signalen verder, een heel mooi signaal op mijn Quest metaaldetector.
Meteen krijg ik al het kriebel gevoel.Ik pak de pinpointer erbij en het object zou ongeveer 10 cm in de grond zitten.
Met mijn grasmes steek ik netjes een klein rondjes uit het gras en hou de pinpointer er nogmaals bij, die flink te keer gaat.

Ik pulk het graspolletje voorzichtig open en zie helemaal in de wortels de ring vergroeid.
Ik kijk de man aan hij kijkt terug en ik zie dat het hem meteen vol emotioneel raakt.
Zo’n mooie reactie, kippevel 100%.

De emotie

Hij schiet in tranen nadat ik de ring verder uit het graspol haal.
Deze prachtige reactie van een grote kerel is waar ik het voor doe.

Ik reik hem de ring aan en hij omhelst me stevig met de woorden “je hebt geen idee wat dit voor mij betekent”.
Nou door zijn reactie kan ik me behoorlijk inleven in wat voor emotionele waarde het voor hem heeft dit zit heel diep.
De inmiddels nieuwsgierig buren, waarmee een goede band bleek te bestaan, vonden het ook helemaal geweldig.
Na de ring wat afgeborsteld en even gecheckt te hebben bleek er geen krasje te zijn of steentje te missen.

Hij deed hem meteen om en je zag zo’n verlichting.
Mooi compliment voor mijn werk.

Na de spullen opgeruimd te hebben en na samen even lekker geproost met een koude biertje, in mijn geval een 0.0.,
hebben wij elkaar een stevige hand gegeven en ging ik weer met een Big Smile op na huis.
We wonen momenteel niet ver van elkaar dus mogelijk treffen we elkaar nog wel eens en dan doen we nog een drankje
voor de gezelligheid.

Van al mijn opdrachten is deze wel degene die in reactie de grootste mooi compliment voor mijn werk gaf puur door de reactie van deze hulp vrager .