Kan je helpen?

Op zondag 3 maart kreeg ik, Toon, een berichtje van Gijsbert, kan je helpen.

Gijsbert is planner van onze stichting en krijgt aanvragen van mensen binnen. Hij zet die door naar de vrijwilligers. Bij mij in de omgeving was iemand twee ringen verloren en de vraag luidde uiteraard: Kan je helpen? Ik besloot direct even te checken waar dat moest zijn en het was letterlijk op fietsafstand. Dus uiteraard kon ik helpen!

Helpen zoeken met een metaaldetector mag hier alleen met toestemming.

Voordat ik aan de slag kon, moest er eerst groen licht van uit enkele instanties gegeven worden. Dit vanwege de regelgeving. Nadat Gijsbert alles tip top had geregeld, kon ik uiteindelijk op maandag 11 maart aan de slag. Het zoekgebied was klein en lag in een natuurgebied. Daardoor lag geen moderne vervuiling en tot mijn opluchting ook geen vervuiling vanuit de tweede wereldoorlog.

Toon is een ervaren vrijwilliger van metaaldetector zoekservice gevonden-verloren.

Vanuit eerdere opdrachten heb ik geleerd dat mensen vaak niet goed kunnen inschatten waar ze exact moeten zijn.
De verloren ringen liggen vaak toch op een andere plek dan gedacht. Maar als je dat weet, kan je er op inspelen!

Doordat er geen vervuiling lag, was het wachten op een goed signaal. Het eerste goede signaal kwam vlot, maar bleek een stuk koper. Gelukkig kwam na een kleine 15 minuten ook een tweede goede signaal. Nummer 1 van de twee ringen was terecht!

Precies dit moment staat op film ook. Super bijzonder!

Toen wist ik, het is een kwestie van doorgaan tot ring 2 ook gevonden wordt.

En ja hoor, na een kleine 10 minuten kwam ook ring twee weer tevoorschijn.

Vrijwilliger van gevonden-verloren zijn en mensen hun dierbare items teruggeven is fantastisch.

Een relatief korte en makkelijke opdracht, maar het geluk van de eigenaresse was enorm! En ik was uiteraard ook erg gelukkig.
Niets zo fijn als een zoekopdracht positief af te sluiten!