Zandvoort aan zee nam een verlovingsring mee

Zandvoort aan zee nam een verlovingsring mee
We ontvingen een noodkreet van Freek:
Zijn aanstaande was haar verlovingsring verloren
Ze stond in het water tot navelhoogte dus iets dieper dan een meter ze is de ring verloren tussen 6 en 7 uur s ‘middags.
Dit is goed om te weten i.v.m. met het tij.

Contact gezocht in de app-groep, niet direct een reactie.
Nogmaals een vraag uit gezet, geen reactie.

Dan krijg je een paar uur later van uit het niets een schitterende foto!

Hier het verslag van onze topper, Martijn

Pap! Zullen we gaan varen?
Waren de woorden van mijn zoon boy.
Tja t waait wel wat, we kunnen beter naar t stand
Daar licht nog een verlovingsring in de zee!
Ja dat is een goed plan?
Met de fam. naar Zandvoort, bij de bewuste strandtent om dezelfde tijd als aangegeven op precies dezelfde diepte in het water mijn eerste baantje gelopen helemaal geen piep zelfs geen onderbreking in mijn grondtoon?
Baantje terug een geweldige knal van een piep (dat moet m zijn! Volgens de aanwijzing van Martin) na een kuil van 25 cm te hebben gegraven had ik het eindelijk in mijn bak.
Spoel m leeg en YES!!!! Goud en de juiste?

Het gelukkig maken van mensen is het mooiste wat er is

Na een half uur kon ik Freek bellen dat de verlovingsring was teruggevonden!
Ze wonen in Amersfoort
Dus zondag afgesproken!
Inmiddels is de ring opgehaald.
Dus al verlies je een ring in zee geen nood we kunnen hem terugvinden!!

Super blij waren ze?

Het verslag van Freek en Emily

Woensdagavond werd ik gebeld, ik nam op en had een huilende vriendin aan de lijn.
‘Sorry, sorry, sorry, ik ben m’n ring verloren!’
Nadat ik even nadacht en doorhad waar ze het over had begreep ik dat ze het over de ring had waar ik haar ten huwelijk mee had gevraagd.
Ik probeerde haar te troosten en uit te leggen dat ze geen sorry hoefde te zeggen, en dat ik het vooral voor haar heel jammer vond.
Het was ten slotte haar ring en ik wist hoe blij ze ermee was.

De volgende dag zat ik nog eens over de situatie na te denken en bedacht me dat een metaaldetector de ring misschien zou kunnen vinden.
Maar waar moest ik zo’n ding vandaan halen.
Bovendien was ze hem tijdens het zwemmen verloren in de zee, dus zou de metaaldetector ook nog eens onder water moeten kunnen.
Ik besloot toch even te googelen en kwam direct uit op de site van gevonden-verloren.nl.
Tijdens het doorlezen van de site had ik al snel door dat deze jongens de ring wel zouden kunnen vinden, alleen verwachtte ik niet dat ik het als arme student zou kunnen betalen.

Gevonden-verloren doet het gewoon

Tot mijn verbazing las ik op het eind dat de dienst vrijwillig wordt aangeboden, ik heb toen direct een berichtje gestuurd.
Ik had binnen een paar uur reactie, waar erg professioneel werd geanalyseerd wat ervoor nodig zou zijn.
Dit ging om de precieze plek, de tijd, de datum en hoever ze in het water stond toen ze de ring verloor.
Een dag zat ik thuis te wachten tot mijn vriendin aan zou komen en ineens hoorde ik mijn telefoon.
Toen ik deze pakte zag ik tot mijn grote verbazing een grijnzende Martijn op het strand in een wetsuit met een heel bekende ring in z’n vingers!
De ring was gevonden!
Ik kon mijn geluk niet op en Emily ook niet toen ze 5 minuten later binnenkwam.

We zijn ontzettend blij dat de ring is teruggevonden door de fantastische dienst die gevonden-verloren aanbied.
Wij hadden de ring echt al als verloren beschouwd en konden ons geluk niet op toen we de foto zagen.
Onze dank is ontzettend groot en eigenlijk niet in woorden te vatten, wij zullen dit nooit vergeten!

Hartelijke groet,
Freek en Emily

Wederom een mooie snelle geslaagde actie van de vrijwilligers van Gevonden-verloren.
Martijn bedankt weer voor dit mooie resultaat.