Een lekker dagje relaxen

Een lekker dagje relaxen.

Bezig in de tuin als ik, Martin, via via te horen krijg dat er een item verloren is in het water, een privé klusje.!!!
Ik bel mijn vader of hij zin heeft even mee te gaan in de avond, geen probleem zegt hij.
5 minuten later staan de buren voor ons neus, “zin om drankje te doen vanavond” ?? uhhhh, even m’n vader bellen.

Kunnen we nu?

En nog geen 15 minuten later zitten we in de auto.

Allebei onze telefoons piepen tegelijk, gevonden-verloren een zoekaanvraag, in Vlaardingen.
Zullen we deze op de terugweg doen?
Prima.

Wat bedoel je?

Bijna bij de eerste klus zeg ik nog in de auto, m’n gevoel zegt dat we meer naar links moeten zoeken.
Echter net 1 minuut bezig en klaar armband weer op de kant.
Niet meer denkend aan het stukje meer naar links.
Even een bak koffie en onderweg naar de trouwring van Bart in Vlaardingen.

Vlaardingen, de trouwring met een verhaal.

We komen aan en horen het verhaal, aaiiii, van alleen een trouwring verloren op een grasveld wordt het zoekgebied vele malen groter.
Samen met mijn vader Peter scannen we de ring in van de vrouw om zo een goede vergelijking te hebben.

We starten vanuit de tuin lopend naar het grasveld, de randen van de straat, tuinbladeren alles wordt gescand.
Het hele grasveld wordt afgezocht helaas nog geen trouwring.

Zeer veel storingen, zeer veel blik, aluminum en troep.
Teleurgesteld lopen we terug. Ik geef aan de volgende dag nog even terug te gaan.
Ik wil met een camera de auto nog doorzoeken, en nog een X met andere instellingen of andere detector het veld afzoeken.

Het is zover, de volgende dag is vandaag.

Ik, Martin, kom aan en Bart moet thuis aan het werk, samen met zijn vrouw start ik met een lekkere bak koffie en een gezellig gesprek.
Wat een lieve mensen, en de ring blijkt nog veel meer emotionele waarde te hebben dan we al dachten.
Auto doorzocht geen trouwring, helaas.
Ik loop alleen weer de route naar het grasveld, nog geen succes.
Ik sta op het grasveld met mijn neus richting de huizen en ineens bedenk ik “het zal toch niet“…

MEER NAAR LINKS

Ik sta op het gras ik kijk naar links, een fietspad met enorm veel bladeren.
Ik zet mijn camera aan en begin te zoeken, de put licht al vrij van bladeren, oei als daar maar niets ingevallen is.
Dus begin ik te zoeken en dan binnen 1 minuut is het raak.
De adrenaline giert door mijn keel mijn geluksgevoel geeft energie voor een week.