Hoe snel kun jij bij BillyBird zijn, een trouwring verloren.

Dinsdagavond 18:45 uur telefoon, Rob, vanuit de planning belt me, en ik hoor direct aan zijn stem er is iets loos. Gijsbert hoe snel kun jij bij BillyBird Hemelrijk zijn.
Mensen die helemaal in paniek en uit hun doen zijn vanwege een trouwring verloren bij het strand of in het water BillyBird Volkel.
Snel denkend geef ik aan, geef me 45 minuten i.v.m. spullen pakken dan ben ik denk ik wel daar.
Nog eigenlijk niet beseffend dat Billybird Hemelrijk om 20:00 uur gaat sluiten.

Ik gris snel de detector mee pak een handdoek die ik toevallig tegenkom.
Flesjes koud water en zit in de auto.
Inmiddels via whatsapp de telefoon gegevens van de vrouw door gekregen, maar probeer ik eerst contact te maken met de receptie van het park of ik nog wel binnen kan komen.
Maar i.v.m. sluiting tijd is er geen medewerker meer te bereiken.

Verdomd, hopelijk kan ik nog naar binnen om te mogen zoeken.
Verder rijdend probeer ik de vrouw te bellen die volgens Rob mij in de buurt van de receptie zou opvangen, maar kreeg in gesprek toon.
Dus voicemail ingesproken dat ik onderweg ben.

Zoeken in Billybird naar een verloren trouwring.

Na inmiddels 45 minuten bij BillyBird te zijn aangekomen kan ik de parkeerplaats op en pak snel mijn kist met spullen en detector en waadschep.
En denk meteen shit ik heb geen zwembroek of zo bij, ach ja dat lossen we ook wel weer op.
Bij de receptie zie ik direct een dame met haar zoontje en dochter die mij super zenuwachtig opwachtte, kon niet missen dat moesten de hulpvragers wezen.
Alle paniek en onrust straalde er van af.
Tijdens het lopen naar de bewuste plek een beetje pratende om ze zo beetje gerustgesteld te krijgen.
Bij het gras aangekomen staat vader en oudste zoon mij ook vol ongeduld op te wachten.
Ik had wel in de gaten hier is meer aan de hand dan zomaar een trouwring zoeken.
De betekenis van de trouwring gaat heel veel vertellen, straks als ik het vind.

Tijdens het onderzoeken van hoe en waar is het gebeurt is het bewuste gebied gelukkig redelijk klein.
Maar vanwege de vele bezoekers en dus ook vele voeten die de ring dieper weg trappen in het of droge zand of het zand in het water.
Zal mogelijk nog best lastig kunnen worden.

Het gaat om de trouwring van de vader die tijdens balletje gooien met de oudste zoon plots van de vinger vliegt en kwijt raakt.
Gelukkig is de trouwring van de vrouw het zelfde dus even checken welke toon en mogelijke Vdi waarden worden aangegeven.

Waden in BillyBird naar de verloren trouwring.

En ik ga het water in.
Hoofdtelefoon op zodat de mensen niet elke piep horen want zij zijn alle vijf zijn compleet uit hun doen door het hele gebeuren.
Na verschillende mogelijke signalen rijst de spanning voor de familie de pan uit.
Moeder geeft aan bijna te moeten overgeven en vader kan het ook even niet goed handelen.
Ik voel extra druk op mijn schouders, die trouwring moet er voor 22:00 uur, de daadwerkelijke sluitingstijd van BillyBird, gevonden worden.
Ik had inmiddels nog maar amper een half uurtje.

De teruggevonden trouwring.

Uiteindelijk een signaal en ik kijk weer in de waadschep en zie hem glinsteren. YES ik heb hem.
Ik steek de trouwring snel buiten beeld aan mijn wijsvinger en vraag de vader om nogmaals de plek aan te geven.
Terwijl ik verschillende keren wijs, met de trouwring zichtbaar om, heeft hij het nog echt niet door.
Dus ik haal hem uit zijn lijden en laat de trouwring beter zien.

Emotie en ongeloof

En vanaf dat moment was het een explosie van vreugde bij een familie die allemaal emotioneel los gingen.
Vader een dikke vette omhelzing en vol ongeloof en moeder gelooft het nog steeds niet waarop ik de ring omhoog steek.
Moeder, de jongste en oudste zoon komen me omhelzen en als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl, die ik niet had verwacht, de jongste dochter klampt zich vast om me en geef mij een dikke vette knuffel.
Ik krijg dikke brokken in mijn keel die ik met moeite weggeslikt krijg.

En toen kwam het verhaal los vanuit vader.
Ze zijn bijna 12,5 jaar getrouwd, maar dat was niet zo zeer waarom ze alle vijf zo uit hun doen waren.
Nee deze familie had helaas al een aantal maanden slecht nieuws te verwerken en met dit samen hakte er kei hard vol op in bij dit mooie gezin.
Ik begreep meteen alle trillingen en onrust en spanning.

Dankbaarheid is zo mooi.

Na beetje tot rust te zijn gekomen werd het wel tijd om te vertrekken.
Maar ook de medewerkers van BillyBird leken te begrijpen wat er aan de hand was en lieten zonder te jagen ons even met rust.
Op de parkeerplaats nog even wat gebabbeld te hebben en leuke momenten te delen was het tijd voor mij om te vertrekken.
En dan wordt je door het hele gezin uitgezwaaid tot zelfs aan de slagbomen en ik de rijweg op reed.

Een gezin die een plekje in mijn ❤ gestolen hebben, wat een Rollercoaster aan emoties, maar dat maakt het zo mooi.